Hai poucos días unha amiga tróuxonos un fermoso agasallo da Arxentina, un exemplar dos libros de Eloísa Cartonera.
Eloísa Cartonera é unha cooperativa arxentina das chamadas editoriais cartoneiras, sita no popular barrio porteño de La Boca. Unha iniciativa alternativa que xurde no ano 2002, trala crise do país, e que quere competir coas grandes editoras. Venden libros con textos dos autores que lles ceden os dereitos de edición e fanlle as tapas con cartón mercado a un prezo xusto aos cartoneiros que recollen cartón pola cidade; logo son ilustradas e coloreadas por nenos en risco de exclusión social. Os libros, finalmente, véndense a baixo prezo, porque tamén cren que hai que poñer a cultura ao acceso de todo o mundo, mesmo, para os con menos posibles. Os ingresos axudan a mellorar as condicións de todas esas persoas de vida marxinal. Tras 10 anos da creación de Eloísa Cartonera, existen na actualidade, máis de 50 editoriais cartoneiras en todo o mundo, mesmo en Galicia.
O libro titúlase “1000 gotas”, e foi especialmente escollido pola nosa amiga porque lle pareceu que a historia era “moi InnovArte”. No peculiar estilo de escrita automática e surrealista que caracteriza ao seu autor César Aira, cóntanos que un día, sen saber como, desapareceu a pintura de “La Gioconda” do Museo del Louvre; a fina capa de óleo transformouse en 1000 gotas que fuxiron por uns microburatos que apareceron no cristal blindado que a protexía. Unha aventura trepidante e hilarante que non é máis ca un pretexto para contarnos outras moitas historias.
Gustounos tanto a iniciativa, que tardamos moi pouco en decidir facer algo similar co noso alumnado. Agora, xusto neste tempo de libros, de letras, de tantas e tantas celebracións arredor da lectura, quixemos facer algo que tamén nos permitira que en cada casa houbera un libro con aqueles poemas que máis nos gustaron ao longo destes tres anos que pasamos xuntos. En vindeiras entradas do blog iremos presentado esa escolma. Nesta preferimos centrarnos unicamente na elaboración do “libro cartoneiro”. Queremos falar do traballo matemático que supuxo o corte do cartón aproveitando ao máximo cada caixa; do coñecemento dun libro por dentro, dos detalles nos que habitualmente non se repara, como a función das gardas, a necesidade de recoller datos identificativos –lugar e data de edición-¸da paxinación, da ilustración, etc. Elaborouse un libro cartoneiro en toda regra.
Kartonlibros |
Resultou un libro de poemas galegos; podería ser de un conto escrito en cada casa para logo poder intercambiar entre todos os nenos; podería ser calquera tipo de texto que lles fixera entender que o valor dun libro non radica nunha custosa edición, senón no proxecto que hai detrás del, máxime como é o caso das editoriais cartoneiras.
Polo voso traballo e dedicación, recibide este premio:
http://outeirodematilda.blogspot.com.es/2012/05/premio-entre-blogs.html
Bicos
María
Benprezadas compañeira, sempre dicimos que o que prestixia InnovArte son os/as seus seguidores. Vós sodes as que nos dades azos e nos “obrigades” a intentar ser cada día mellores, mesmo nos momentos de decaemento -que coma nós pasarás ti tamén por eles-. Grazas a vós pola vosa consideración para co noso traballo. Unha aperta Ángeles e Isabel Abelleira