“Hoxe non podo ir á escola
que non me atopo moi ben,
dóenme a cabeza e o queixo,
as pálpebras e un pé.
Mamá di que non é certo,
que non quero ir estudar,
pero o proído do ombreiro
aféctame o calcañar.
Non sei por que
non me cre,
por que desconfía tanto,
se este latexo das sens
me fai cóxegas no brazo.
-Mamá, quero que
me entendas,
dóeme o van e as canelas,
as coxas e as costelas.
E a dor non para aí,
pasa das dedas ao ventre
e remata nos cadrís.
Non quixera esaxerar,
pero sinto nas orellas,
no cóbado e máis nas cellas
moitas ganas de encamar.
(…)”
Quen non sentiu algunha vez esas dores indefinidas que se estenden por todo o corpo e que só se curan con un día de cama sen ir á escola?
Esta é unha parte do poema Canta dor! , recollido no libro “Versos en flor”, de Carlos Fontes, fermosamente ilustrado por Leandro Lamas, publicado na colección Tartaruga de Galaxia, que dramatizamos, recitando e sinalando todas as partes do corpo mencionadas.
Si ben o autor xa nos sorprendera con “Poemas con piruleta”, agora botamos unha risa con cada un dos “Versos en flor”, e ocórrensenos unha morea de actividades arredor de: E por que?, Sentidos, Auga máxica, O abrazo de papá, Ven á terra, ou Oficio e beneficio.
En breve, mostraremos o que fixemos con Son alfabeto.
