E ti… vas á escola?

 Como apuntábamos na entrada anterior, nos centros nos que traballamos, neste momento estase preparando a visita do futuro alumnado, os nosos veciños da escola 0-3. Previamente, as mestras que en setembro se farán cargo dos novos grupos de 3 anos, irán á escola 0-3 a coñecer o contexto no que pasaron os seus primeiros anos. Como agasallo, o noso alumnado, preparoulle un cadro co poema “E ti? … vas a escola?”, de Azucena Arias Correa, recollido na publicación “O proceso de adaptación”. A finalidade é facelo chegar ás mans dos seus proxenitores co motivo de chamar a atención sobre un feito relevante na vida dos nenos e das nenas: a entrada na escola. Emocionante, de entrada na vida de “maiores”, ao tempo que pode  provocarlles desacougo, ansiedade e anguria.  

O primeiro contacto coa escola é determinante, en función de como este se realice terá repercusión no posterior rendemento e benestar emocional dos nenos e das nenas, tal e como expón, Heather Geddes no seu libro “El apego en el aula”, publicado en Graó.

E ti… vas á escola? AS DÚBIDAS DO PITIÑO

O pitiño branco / de crista vermella / comeza hoxe a escola / do medio da eira.

Intúe que a escola / é algo importante / porque no poleiro / só fan preguntarlle:

-E ti?… vas á escola? / -Cando á escola irás? / -Se non vas á escola… / non aprenderás.

Onte pola noite / non pechaba ollo, / estaba nervioso / con todo ese embrollo.

O pitiño branco / non dorme, non soña, / faise mil preguntas / sobre iso da escola:

Haberá unha mestra?, / ou un educador?, / será un sitio frío?, / fará nel calor?

Que fago cando entre?, / terei que sentar? / Se non teño sitio… / poderei marchar?

Alí hai moita xente… / coñecerei a alguén? / Con quen xogo se … / non coñezo a ninguén?

E se quero caca / ou facer pipí… / a quen llo debo eu / comentar ou dicir?

Se vou ao retrete / saberei regresar? / Quen a cremalleira / me axudará a pechar?

E se cando acabe / non me veñen a buscar… / que fago? marchar? / ou porme a chorar?

Estas e outras dúbidas / fanlle presentir / que iso da escola / non é para si.

Cando dorme, soña / coa avoa galiña. / Que emocionada / está a probiña!

-Como pasa o tempo! / Onte inda era ovo, / e hoxe o meu neto / é un alumno novo!

Espertou outra vez / ás tres da mañá / e lembrou as cousas / que lle mercou papá:

Un lapis, uns folios / unhas cores, un traxe… / Moitas máis cousas / que se vou de viaxe!

O galo ergueuse / e chamou ao pitiño, / a pola mandou / bulir un pouquiño:

-Hai que bulir un pouco, / xa pasa da hora / correde ou non chegamos / cediño á escola.

Será que a escola / -pensa o pitiño- / se vai desprazando / cada minutiño?

Ai que nervios teño! / Xa estamos chegando / con pitas e pitos / eu voume atopando.

O pai, o galo / está preocupado…: / que fará o pito / cando estea esgotado?

Se a escola é -cavila- / o mellor que hai … / por que lle treme todo / á miña bela nai?

Que é iso que soa? / Que é ese timbre?… / Non entro, non quero, / as miñas ás resístense.

Mamá dame bicos, / voume suxeitar, / forte, moi forte, / non me hei soltar.

Chegou o momento, / xa teño que entrar, / saúdanme na porta… / isto vaime gustar.

Papá e mamá / quedaron un pouquiño / por se tiña medo / de ficar soíño.

… Aos poucos días / vai seguro á escola, / está pouco tempo, mais todo controla.

E é que esta escola, / a escola da eira, / ten un plan de entrada / que é de primeira.